W niniejszym serwisie poświęconym szeroko rozumianemu kształceniu, leczeniu oraz efektywnym formom terapii, postanowiliśmy zwrócić szczególną uwagę między innymi na wartą zwrócenia większej uwagi dziedzinę wyszczególnianą w pedagogice i psychologii zarazem, jaką okazuje się
wspomniana w tytule tego artykułu aktywność twórcza dzieci. Na czym się ona opiera w praktyce? Jest to przedstawione krok po kroku w kolejnych akapitach.
Pedagogika oraz psychologia w wielu zagadnieniach łączą się ze sobą znacząco i jedną z takowych sfer jest właśnie omawiana tu sfera jaką okazuje się aktywność twórcza małoletnich. Jest to w zasadzie wszystko to, co jest autorstwem małoletnich, co wypływa z ich psychiki, kreatywności, pomysłowości, fantazji, stanu i rozwoju mentalnego oraz psychologicznego i psychicznego. Dziecko wyciąga wnioski z tego, co zostało nauczone czy z tego, jak jest wychowywane, a także co na co dzień przyswaja, a w odniesieniu do tego dochodzi to ukształtowania się jego określonych umiejętności, wśród jakich trzeba wspomnieć właśnie o aktywności tu omawianej, stanowiącej zbiorcze określenie tych wszystkich umiejętności. Aktywność tu opisywana stanowi nic innego jak przejaw efektywnego, sukcesywnego rozwoju jednostki młodej, przechodzącej rozwojowo z jednego poziomu na drugi.
Na temat omawianej sfery psychologii i pedagogiki powstało generalnie sporo definicji, a w tym przypadku jedną z nich prezentuje Czelakowska, mówiąc, że aktywnością twórczą uznaje się kreowanie czegoś, co jest z jednej strony oryginalne, ale z drugiej także pożyteczne oraz przydatne i wartościowe w kontekście społecznym.
Autor artykułu: