Jedną z charakterystycznych rodzajów nauk humanistycznych jest między innymi pedagogika, która stanowi zespół przeróżnych nauk z zakresu wychowania, metod, czy też form kształtowania rozlicznych procesów wychowawczych. W pedagogice mowa także o treściach i metodach uczenia, przez jakie rozumie się między innymi edukowanie w kontekście kształcenia i wychowywania. Jest to nauka zaliczana do wiodących dyscyplin z zakresu nauk społecznych. Oparta jest ona w głównej mierze na zmianach i przeobrażeniach w mechanizmie wychowania oraz łączy się z rozwojem jednostki. Dodatkowo, ujmuje też edukowanie i kształcenie w ciągu pełnego życia człowieka.
Z punktu widzenia etymologicznego, pedagogika okazuje się dziedziną wiedzy wywodzącą się z języka staropolskiego, a jeszcze wcześniej łączy się z takim pojęciem jak greckie paidagogos, a więc w dosłownym rozumieniu prowadzący dziecko. Jest to jak najbardziej zrozumiałe, ponieważ współczesne rozumienie pedagogiki wiąże się z odniesieniem do edukowania małoletnich. Oczywiście nie jest powiedziane, że opisywana forma kształcenia nie może obejmować innej grupy społecznej tylko małoletnich, ale w większości przypadków to do niej się odnosi. W kontekście pedagogiki jako wiedzy czysto humanistycznej na pewno trzeba nadmienić o tym, że dostrzegalny jest tu wpływ filozofii Zachodu, jaki wpłynął na rzymskie określenie a więc ars educandi. To w praktyce nic innego jak swoista sztuka wychowania. Początki pedagogiki jako nauki wiążą się nie tyle z nowożytnymi czasami, co między innymi z okresem starożytnych filozofów. W grę wchodzi tu według znawców tejże dziedziny nawet okres życia Platona czy też Konfucjusza.
Autor artykułu: